"مرگ آن گاه که بیاید" اثری است تامل برانگیز از "کریم فیضی" که خواننده را به سفری عجیب در حوالی مهآلود جادهی مرگ خواهد برد. همانقدر که زندگی همه چیز است، مرگ نیز روزی همه و هیچ موجودات خواهد شد. مرگ، پایانی بر کتاب زندگی نیست، چرا که همانقدر که زندگی از طرح و خط داستانی برخوردار است، مرگ نیز سناریوی مخصوص به خودش را دارد و حقیقت خدشهناپذیر خود را به جهان عرضه میکند.
کتاب "مرگ آن گاه که بیاید" از "کریم فیضی" از عنوانی فرعی نیز برخوردار است که "مردهای بزرگ، مرگهای بزرگ" نام دارد و انتخاب این عنوان، اشاره به محتوای این کتاب دارد. "کریم فیضی" در "مرگ آن گاه که بیاید" به تشریح مختصر اما تکاندهندهای از حیات و ممات برخی از بزرگترین شخصیتهای تاریخ میپردازد. در انتخاب و پرداخت به زندگی و مرگ این افراد نیز هوشمندیای به کار رفته است؛ خواننده ناخودآگاه با این حقیقت رو به رو میشود که سرنوشت بزرگترین چهرههای شناختهشدهی تاریخ نیز همچون گمنامترین آنان یک مقصد داشته است. اما این مقصد لزوما مسیرهایی یکسان را شامل نمیشده و در کتاب "مرگ آن گاه که بیاید" از "کریم فیضی"، مرگ هیتلر، مسیری متفاوت از مرگ نیوتن داشته است. پوشکین یک جور از دنیا رفته و لینکلن جور دیگر. آگوستین قدیس به نحو متفاوتی از آلبرت اینشتین جهان را ترک کرده و آلبر کامو، سناریویی متفاوت از جبران خلیل جبران را در رخت بر بستن از این دنیا تجربه کرده است. از جان اف کندی، جواهر لعل نهرو، تروتسکی و سقراط گرفته تا آنتون چخوف، ارسطو، فرانتس کافکا و سیمون دوبوار، "کریم فیضی" مرگ دهها تن از مشهورترین افراد دنیا را بررسی کرده و نتیجهی آن، مطالعهای شگفت انگیز است!