از مهمترین جنبههای نظریههای هربرت رید دربارهی هنر و ادبیات، تفاوتی است که وی نخستین بار در کتاب شکل در شعر نو (1932) بین شکل ارگانیک و انتزاعی قایل شد. خود هربرت رید به دفاع از شکل ارگانیک برخاست زیرا معتقد بود که این شکل برای پاسخ گفتن به نیاز بیان ویژهای پدید میآید و از شکل انتزاعی که در هر زمانی وجود دارد و بر مضمون ویژهای منطبق میشود، روی گردانید.