درآمدی بر فلسفه و ادبیات

«مقدمه ای آموزنده و متین بر مناسبات میان فلسفه و ادبیات که به نحوی دلنشین - و اغلب بدیع - و از دیدگاه فلسفی منسجمی بیان شده است.»
مارتین وارنر، گروه فلسفه، دانشگاه وارویک
فلسفه و ادبیات بر آن است تا نه تنها مسائل بنیادین فلسفی راجع به خوانش و تفسیر ادبیات، بلکه بارورسازی های متقابل میان فلسفه و ادبیات را نیز به نحوی موجز و روشن مطرح سازد. این کتاب شیوه هایی را می کاود که فلسفه از طریق آنها به کنکاش در مورد مسائل مربوط به ماهیت و ارزش ادبیات می پردازد، از سوی دیگر، تحلیل های ادبی نیز می توانند نشان دهند که چگونه شیوه های اقناع فلسفه با تعریف فلسفه از خود به عنوان اندیشیدن ناب و بیخدشه در تعارض آشکار هستند. نمونه هایی هم از فلسفه و هم از ادبیات محمل اصلی پیشبرد بحث هستند.
مهم ترین وجوه حوزه ی فلسفه و ادبیات به اجمال مطرح شده اند، و ما می بینیم که چرا افلاتون فلسفه را از ادبیات جدا کرد و ادبیات را از حکومت آرمانی خویش طرد کرد، و چگونه ارستو به انتقادات افلاتون درباره ی ادبیات پاسخ گفت. ویژگی فلسفی اشتیاق به تعریف چیزها ما را به شیوه های مختلف تعریف ادبیات رهنمون می شود. این کتاب همچنین ماهیت تفسیر و منابع اقتدار این تفسیرها را بررسی می کند، و نیز اینکه چگونه صورت های ادبی را می توان محمل هایی برای پیشبرد مسائل فلسفی دانست، و اینکه چگونه می توان به تحلیل دریافت که فلسفه برای اقناع خوانندگان به شیوه هایی نوعاً ادبی متوسل می شود. این پرسش مطرح می شود که آیا اعتقاد به تمایز میان فلسفه و ادبیات موجه یا مفید است یا نه.