در باب بنیان کلی اخلاقیات، مجادلهای در جریان بوده که بسی بیشتر درخور بحث و بررسی است: آیا ما به واسطهی سلسلهی استدلال و استقرا از آنها آگاهی مییابیم، یا احساسی بیواسطه و یک حس درونیِ ظریفتر ما را از وجود آنها آگاه میکند؛ آیا این امور همچون همهی داوریهای موثق در مورد صدق و کذب، در نظر هر موجود عاقل و خردمندی یکسان جلوه میکنند یا همچون توانایی درک زیبایی و زشتی، سراسر بر بنیاد قالب و شاکلهی خاص نوع بشر قرار گرفتهاند.