در این مجموعه سی تن از شاعران و از هر یک چند اثر به تناسب نقش سازندهشان در رشد و تحول شعر نو فارسی برگزیده شده است. در نحوۀ چیدمان این شاعران و آثار آنان در عین حال که ترتیب تاریخی نسبی رعایت شده است، در وهلۀ اول ساماندهی منظومهای مورد نظر بوده که در آن مجموع یکصد شعر برگزیده شده در پیوند با یکدیگر، به گونهای وحدت ارگانیک دست یابند. به عبارت دیگر، کل مجموعه به شکل دایرهای است که مرکزی دارد و شعاعهایی که ساحت درونی دایره را با آن مرتبط میسازد. مرکز دایره مظهر برآیندی از جهانها و جهانبینیهای شاعرانه است که تخیل خلاق هریک از این شاعران به شیوۀ خود و در محدودۀ تواناییهای هنری خود به میانجی زبان در عرصۀ فرهنگ ادبی ایران آفریده است.
از منظر ژانرشناسی، تقریبا همۀ آثار بـرگزیـده شـده از نـوع غـنایـیاند.