دز هوش ربا

ولادت استاد علامه جلال الدین همایی غره رمضان سال 1317 ه.ق برابر با 13 دی ماه 1278 ه.ش در اصفهان اتفاق افتاد. از چهار پنج سالگی نزد پدر و مادر به درس و مشق نشست. هم زمان به مکتب نبات بیگم و سپس به مکتب میرزا عبدالغفار پاقعه یی، و در سال 1317 ه.ق به مدرسه قدسیه در محله درب امام رفت. در اواخر سال 1338 ه.ق، پدر او را روزانه به مدرسه نیم آورد فرستاد. پس از فوت پدر از سال 1331 ه.ق تا سال 1348 ه.ق یک جا و به طور مهاجرت حجره نشین مدرسه نیم آورد شد و سال ها از محضر استادان عالم و شهیر مدرسه فیض ها برد. در سال 1300 ه.ش برای تدریس به مدرسه صارمیه رفت و در سال 1307 ه.ش با لباس طلبگی وارد خدمت رسمی معارف شد و به تبریز رفت. در سال 1310 ه.ش از تبریز به تهران منتقل شد و در مدرسه دارالفنون به تدریس پرداخت. در دبیرستان نظام و دانشکده افسری نیز چندی تدریس کرد. کم کم از دبیرستان به دانشکده ادبیات منتقل شد و در سال 1345 ه. ش، پس از طرح خدمت تمام وقت اجباری استادان دانشگاه، با تقاضای خود بازنشسته شد و تمام وقت تا آخرین ساعات حیات به کار تحقیق و تالیف و تصنیف پرداخت. استاد همایی در تیر ماه 1359 ه.ش/ 1990 میلادی پس از یک بیماری کوتاه، در تهران جهان فانی را وداع گفت، پیکرش به زادگاه او اصفهان منتقل، و در تکیه لسان الارض (تکیه شهدا) به خاک سپرده شد.