باد شکم: از پانتئون تا آکادمی
یک راهنمای جامع، با زبانی جدی و علمی و دقیق و ارجاعاتی گسترده به متون فلسفی و ادبی یونان و روم دربارهی چیستی و کاربردهای باد شکم. حتماً با خود میگویید که نویسندهی چنین رسالهای بیبروبرگرد باید عبید زاکانی باشد. هم بله و هم نه. دالی نقاشی بود که علیه تمام قواعد مستقر نقاشی در زمان خود موضع داشت. جدیت آکادمیها و نقاشان رسمی او را آزار میداد. قواعد سفت و سخت و متعصبانه برایش غیرقابلتحمل بود و آزادی تخیلش با جریان رسمی نقاشی محدود میشد. او در مقابل هر چیزی که چنین آزارش میداد و محدودش میکرد ایستاد. چنین هنرمندی همواره کمی عبید زاکانی در ذهن خود دارد. چه بشناسد و چه نه. به همین دلیل هم دست میبرد به نوشتن رسالهای مسخره و مبتذل که در آن همه چیز را از طریق زبان جدی و رسمی خود دست میاندازد و مسخره میکند. برای شکستن قواعد جدی مستقر، همواره به میزان بالایی شوخطبعی نیاز است و چه چیز بهتر از شوخی و خندهای که باد شکم فراهم میکند؟
بخش اول کتاب به توضیح در مورد چیستی باد شکم اختصاص داده شده و دالی با انتخاب سبکی ادیبانه و تخصصی و ارجاع به متون مهم و جدی فلسفه و ادبیات، هر چه را مربوط به صلبیت و تعصب دانشگاهی است، مسخره میکند. بخش دوم کتاب از توضیحات بخش اول استفاده میکند و کاربردهای مفید باد شکم در جامعه را توضیح میدهد: شکستن جدیت فضاهای رسمی، بحثهای حوصلهسربر فلسفی، اداهای مصنوعی ادبی، هیجانزدگی علمی و در کل شکستن هر چه خود را بیش از حد مهم و جدی میپندارد. طنز و بیپروایی دالی سایهروشنی بسیار جذاب میان لحن و سبک جدی و موضوع مبتذل کتاب برقرار کرده و هر لحظه با مقولات جدی اخلاقی و عرفی در ذهن مخاطب مبارزه میکند. به همین دلیل هم خواندن این کتاب از یک جهت بسیار سخت و گاهی غیرقابلتحمل و از جهت دیگر بسیار مفرح و جذاب است. امتحان کنید.