در پرتگاه حادثه

من این کتاب را به جوانان میهنم تقدیم می‌کنم. آن‌چه برای ایران بیش از همه چیز اهمیت دارد رفتار و موضع‌گیری‌های جوانان است به نحوی که در آینده هم خود زندگی وفق و پرباری داشته باشند و هم در مجموع موجبات پیشرفت و ترقی و تکامل جامعه را فراهم آورند. در این‌جا برای جهت‌دادن به گفته‌هایم یک سطر شعر از شیرین رضویان شاعره‌ی شیرین سخن همدانی ذکر می‌کنم: جویی که از تجسم دریا شدن گریخت غافل ز خود روانه‌ی مرداب می‌شود امید من این است که جوانان برای دریا شدن یعنی به هم پیوستن در تلاش باشند تا روانه‌ی مرداب نشوند.