جاده از میان دشت وسیعی میگذشت که تا چشم کار میکرد، پُر از سبزهزار و درخت بود و هیچ اثری از هیچ بنای ساختهی دست بشر چشمانداز به این گستردگی را خراب نمیکرد. اینجا غوطهی دمشق بود... هیچ میدانید که اینجا زمانی سرسبزترین و آبادترین منطقه در تمام مشرقزمین بود و هیچ میدانید که شهر دمشق کهنترین شهر عالم است و زمانی میگفتند بهشت روی زمین است؟ نگاه کنید! زمانی همهی دمشق و اطراف دمشق همین شکلی بود ــ دستنخورده و سالم، سرسبز و آباد، پُر از درخت میوه، انجیر، زردآلو، انار، انگور، هلو، سیب، زیتون، هر میوهای که دلت میخواست، و هر میوهای که دلت میخواست از هر درختی که دلت میخواست میکنـدی و هـیچکس اعتراضـی نمیکرد. درخـتها مـال همه بـود. صـاحب نداشت. و درختهایی بود که چهار نوع میوه میداد: زردآلو و هلو و سیب و گلابی باهم. همه از یک درخت. و هیچ میدانید که درخت زیتون بیشتر از هزار سال عمر میکند؟