برای فهم زبان شعری بیدل، هیچ اثری گره گشاتر از خود شعر او نیست. کلید دریافت بسیاری از شعرهای بیدل در شعرهای دیگر او پنهان است. با حوصله مندی، شکیبایی و جست و جو می توان آنها را یافت و به کار گرفت. شعر بیدل به قصری باشکوه می ماند که اندرونی های تودرتو و غرفه های متعدد دارد. در برخی از این غرفه ها بسته است: اما کلید آن در طاقچه یا کشوی میز غرفه ای دیگر گذاشته شده است. با درنگ، بردباری، تمرکز و بازخوانی چندین باره، آرام آرام فضاهای تاریک، روشن می شوند، تصویرهای دلربا و فریبا خود را عریان می کنند و معنای نهفته، همچون پری پنهان شده ای از پشت پردۀ بیتها رخ می نمایند تا هوش از سر خوانندۀ خواهان ببرد.