این کتاب، مجموعه شعری از "حسن عالیزاده" است، شاعری که در همهی این سالها هر اثر او با استقبال منتقد و مخاطب روبهرو شده است. "حسن عالیزاده" متولد 1323 شاعری است که هرچند در طی این سالها کمتر به انتشار آثارش تمایل داشته، با این همه در محافل ادبی و هنری، شاعری شناختهشده است. پیش از این مجموعه شعر «روزنامه تبعید» تنها کاری بود که از "حسن عالیزاده" در دسترس بود. این کتاب، نخستین مجلد از مجموعه «دفترهای شعر رشدیه» است.
«تاریک بود و سرد ولی میشکفت
در برقبرق نقره و زبرجد و فیروزه چهرهات
بیبیم مرگ دست سفیدت هنوز سنگریزه باز میکند از شاخهی سفید
در نور مهربان ته آب
نُک میزند به سنگریزهای قزلآلای کور.»