مارشا هرندن(1997-1941)، مردمشناس آمریکایی است. او که خود از سرخپوستان آمریکای شمالی است در این کتاب به بررسی مفاهیم اسطورهای، فرهنگی و تاریخی موسیقی قبایل گوناگون بومی آمریکا میپردازد. در بخشی از کتاب میخوانیم: «موسیقی بومیان آمریکا» به ندرت به قصد اجرای موسیقی به کار گرفته میشود. آوازها و رقصها همگی با اهداف معین و مشخصی اجرا میشوند. آوازهایی وجود دارد که تنها در مراسم خاصی به کار میروند، آوازهایی هستند که تنها برای شفابخشی خوانده میشوند، آوازهای دیگری برای پیروزی در نبرد یا شکار بیان میشوند، آوازهایی وجود دارد که فقط در مراسم مرگ اجرا میشوند و یا برای همراهی در دگرگونی اوضاع و احوال خوانده میشوند. نمونه آوازهای دیگری هم هست که فقط در بازیها و شرطبندی خوانده میشوند. آوازهایی هستند که تنها از طریق «رؤیت» و خیال ساخته میشوند. در کنار اینها، آوازهایی هم برای کودکان و تمایلات عاشقانه وجود دارد. بیشتر موسیقی بومیان آمریکا موسیقی آوازی است. تعداد بسیاری کمی هم موسیقی سازی وجود دارد که بیشتر با سازهای مشابه فلوت اجرا میشوند. بیشتر آوازها با طبل یا با رتل همراه است. اغلب اجرای رقصها را هم با گونههایی از آوازها همراهی میکنند. به همین دلیل، میتوانیم به این نتیجه برسیم که موسیقی بومیان آمریکا یک موسیقی پیچیده و متنوع است. روشهای گوناگون متعدد و تسلسلهای موسیقی سازی در آن به وفور دیده میشود. با وجود گوناگونیهای بزرگ در آن، میتوان اظهار داشت که موسیقی از ارکان حیاتی و جدا ناپذیر زندگی بومیان آمریکا است.»