در این کتاب، مسائلی مانند ثنویت ذهن و جسم، آزادی اراده و وجوب علی از دیدگاه «ویتگنشتاین» بررسی میشود. نویسنده تصریح میکندکه تصویری که ما از ماهیت بشر ارائه نمودیم کاملاً متداول است، ولی ویتگنشتاین آن را از هر جهت گمراهکننده میداند. به نظر او هر چند تصویر مذکور حاوی عناصری از حقیقت است، ما این عناصر را «از ورای شیشهای تاریک» ملاحظه میکنیم.
در واقع این برداشت، مبتنی بر وجوهی از زبان ماست، ولی آنها را تحریف میکند و غلط جلوه میدهد. نقد ویتگنشتاین، اسطورهٔ دکارتی را منتفی میسازد و ثنویت مغز و بدن را هم که فلاسفهٔ معاصر مطرح کردهاند با همان قاطعیت در هم میکوبد. عناوین اصلی کتاب بدین قرار است: مفهوم فلسفه از دیدگاه ویتگنشتاین، قدرت یک توهم فلسفی، مالکیت خصوصی تجربه، خلوتگاه شناخت، توصیف و اظهار، احوال درونی و معیار بیرونی، ذهن، جسم و رفتار و آیا ماشین هم میتواند فکر کند.