دومین اول شخص مفرد

عکس‌ها راویان جهانند، قصه‌گویانی خاموش که هر بیننده‌ی عکس می‌تواند دست‌کم صدای یکی از قصه‌های نهفته‌ی هر عکس باشد. عکس‌ها گزارشگران وقایع زندگی انسان‌هایند، زندگی‌هایی هستی‌یافته با موضوع و قصه و روایت، عکس‌هایی که در قید مضمون واقعی خود نمی‌مانند و در ذهن و خیال هر بیننده داستانی تازه ساز می‌کنند و قصه‌ای ناشنیده می‌گویند، حقیقتی نو.
دومین اول شخص مفرد، 110 عکس دارد در 101 موضوع که نگارنده 101 قصه از آنها را برخوانده و گمان کرده است که با زبان عامیانه و از زاویه‌ی دید اول شخص مفرد تعریف کردن آنها به سلیقه‌ی او، به عکس‌ها و به صدایی که از آنها می‌شنود، و به زندگی روزمرّه‌ی آب و خاکی که در آنیم می‌آید.