نخستین فیلسوف دانشمند جهان اسلام، ابویوسف یعقوب فرزند اسحاق معروف به کندی است که در سده های دوم و سوم هجری/ هشتم و نهم میلادی در کانون های فعال فرهنگ اسلامی آن روزگار، یعنی: در شهرهای بصره و کوفه و بغداد برآمد و پیوسته با اعتماد به نفس و تلاش پیگیر و ارادۀ استوار شبانروز رنج تحصیل را به جان خرید و عاشق گونه رشته ها و گرایشهای مختلف و حتی گاهی به ظاهر متضاد معرفت را دنبال کرد؛ چنان که پس از تبحر در منطق و فلسفه و طب و حساب و هندسه و موسیقی ، تازه به یادگیری زبانهای پهلوی و سریانی و یونانی روی آورد.
در همان حال با فرهنگ ها و فلسفه های ایرانی و هندی و یونانی هم روز به روز آشنایی بیشتری یافت و با الهام گیری از آموزه های وحیانی قرآن مجید در همۀ زمینه های شناختی مطرح شده در عصر خویش، کتاب هایی تألیف کرد.
در این اثر در خلال پنج بخش، به تفصیلی که در فهرست مطالب آمده به سیری در زندگانی، آثار و اندیشه های کندی پرداخته شده است.