«حرکت با قطار روی ریل ها، برای پرادو حرکت قوه تخیل بود که، مانند آب در بستر رودخانه، جاری می شد؛ حرکتی بود که، ضمن آن، فانتزی روان می گشت و تصاویر محبوس در صندوق خانه روان به بیرون می تراویدند.»(قطار شب به لیسبون) پاسکال مرسیه، فیلسوف و نویسنده سوییسی با نام اصلی پتر بیری، در سال 1944 در برن چشم به جهان گشود. پس از کسب درجه پرفسوری در فلسفه، تا سال 2007، در دانشگاه های آلمان، از جمله دانشگاه آزاد برلین، به تدریس فلسفه و فلسفه زبان مشغول بود. او از مدافعان فلسفه تحلیلی است و کتابهای فلسفی خود را با نام اصلی اش، پتر بیری، منتشر می کند. آزادی به منزله نتیجه تلاش (2001) یکی از مهم ترین کتابهای فلسفی- تخصصی اوست که به چند زبان ترجمه شده است. او اولین رمانش، سکوت پرلمان، را در سال 1995 با نام مستعار پاسکال مرسیه منتشر کرد و، پس از آن، رمانهای کودک کننده پیانو (1998) و قطار شب به لیسبن (2004) و نوولی به نام لئا (2007) را به رشته تحریر درآورد. قطار شب به لیسبون با استقبال زیادی روبه رو شد و تا امروز، که ده سال از نگارش آن گذشته، تیراژ آن بالغ بر سه و نیم میلیون جلد بوده و به 35 زبان ترجمه شده است. این رمان، به سبب اندیشه های فلسفی و ارزش های هنری، به رمانی جهانی ارتقا یافته است.