این کتاب، بازگوکننده چندین افسانه یونانی است که سینه به سینه در بین یونانیها نقل قول شده و عقاید و باورهای این ملت را به تصویر میکشد. اساطیر با داستانهای پهلوانی آدمیزاد و با افسانههای جن و پری که برای سرگرمی جعل شدهاند، تفاوت بسیار دارد. اسطورهها اصولاً با روایات دینی ارتباط نزدیک دارند و واقعیّات فرهنگی پیچیدهای هستند. در میان اساطیر جهان، اساطیر یونان از آنجا که مرجع مکتوب باستانی و اصلی یونان (آثار هومر و هسیود و بعدها شاعران متأخرتر) بودهاند، حکایت دیگری دارند. یونانیان قدیم زمین را زمین ناهموار کم و بیش مسطحی میپنداشتند که دور آن را جریان اکئانوس (اقیانوس) گرفته و بالای آن را گنبد جامد آسمان (از جنس برنج یا آهن) با پایههای استوار بر کرانههای جهان پوشانده و زیر آن را تارتاروس یا شکنجهگاه ارواح پلید پر کرده است. محل سکونت خدایان گاهی آسمان و گاهی قلههای المپ تصوّر میشد و جریان آفرینش نیز به صورت یک سلسله ازدواج و تولد تخیّل میشد. این افسانههای معنادار امّا غالباً نامعقول، آن قدر برای یونانیها جذبه داشت که به سان عقاید مذهبی نقل هر مجلس بود. از افسانههای یونان باستان، روایتهای متعدد در دست است، اما این روایت جدید از راجر لنسلین گرین، اصالت و تألیف خوب را با هم دارد. گرین، این افسانه ها را به همان گونه که خود یونانیها در نظر میآورند، به شیوه عصر قهرمانان، در کنار هم قرار داده است. به نظر میرسد که نویسنده در این اثر ترتیب زمانی رویدادهای مربوط به خاندان بزرگ جاودانان را سامانمندتر و مقبولتر از اغلب روایتهای در هم ریخته معروف گذشته آورده است و یکی از ویژگیهای کتاب این است که هر قصه از دل قصه دیگر جوانه میزند و رشد میکند.