کتاب " ناممان در هوا سرگردان است " مجموعهشعری از "عادل بیابانگرد جوان" است. این مجموعهشعر اولین بار در سال 1392 منتشر شده و 72 صفحه دارد.
"عادل بیابانگرد جوان" شاعر و مترجم ایرانی است. او در سال 1347 در بندر انزلی چشم به جهان گشود. بیابانگرد جوان مدرک کارشناسی رشتهی ادبیات فارسی را از دانشگاه گیلان کسب کرد و در مقطع کارشناسی ارشد در رشتهی زبانشناسی دانشگاه تهران تحصیل کرد. بیابانگرد جوان نزدیک به بیست سال در دبیرستانها و مراکز پیشدانشگاهی به تدریس ادبیات فارسی مشغول بود. او از اواسط دههی شصت اشعارش را در مجلات ادبی مختلف به چاپ میرساند. از میان این مجلات میتوان به مجلات چیستا، کارنامه و آدینه اشاره کرد. اشعار او از همان ابتدا موردتوجه و استقبال مخاطبان قرار میگرفت. احمد شاملو از شاعران نامداری بود که از مطالعهی اشعار بیابانگرد جوان لذت میبرد. این شاعر توانا تنها برای اشعارش شناختهشده نیست؛ او در زمینههای دیگر ادبی نیز فعالیت کرده است. به عنوان مثال در سال 1378 در پروژهی تهیهی فرهنگ انگلیسی به فارسی تکجلدی زیر نظر علیمحمد حقشناس نقش مهمی ایفا کرده است. از آخرین فعالیتهای ادبی او میتوان به همکاری با سعید اسکندری در تألیف پنج شماره کتابچهی شعر بیگاه اشاره کرد. این کتابچه شامل شعر و مقالات تخصصی حوزهی شعر معاصر ایران است. عادل بیابانگرد جوان در حال حاضر در آمریکا زندگی میکند.
مجموعهشعر " ناممان در هوا سرگردان است " شامل دو دفتر شعر با نامهای «از این ساحل سیاه که منم» و «بگذار ببارد» است. این دو دفتر شعر شامل اشعار سرودهشدهی بیابانگرد جوان در بازهی زمانی 1381 تا 1389 است. بیابانگرد جوان در این اشعار بیشتر مفاهیم انتظار و فراموشی را بررسی کرده است.