کتاب جهان دانش ترجمهای است از الکفایة فی علم الهیئة، که شرفالدّین محمدبن مسعود مسعودی، ریاضیدان و منجّم دوره خویش، به زبان عربی نگاشته بود و توسط خود وی در سال ۵۴۹ ﻫ.ق به فارسی برگردانده شده است. در این کتاب به مباحثی چون: اثبات مرکزیت زمین، اثبات کروی بودن زمین، پیوستگی اقیانوس اطلس و اقیانوس هند، و... پرداخته شده است. این اثر از نظر تکوین نثر فارسی علمی حائز اهمیت است.