آریل دورفمن، نویسندهی شیلیایی، در این کتاب از اعتماد سخن میگوید، اما اعتماد را از تعلیقی فراگیر میآکند تا سبک اثر نیز ما را درگیر حس اعتماد و بیاعتمادی کرده باشد. خواننده نمیداند چه کسی حرف درست را میزند و ماهیت واقعی افرادی که در داستان حضور دارند چیست. در خلال گفت و گوها نفسِ موضوعِ اعتماد هم مطرح میشود و این پرسش را در ذهن خواننده میپروراند که ما چگونه در موقعیتهای حساس و خطیر میتوانیم اعتماد کنیم.