کتاب «گفتمان ادبیات سیاسی ایران در آستانه دو انقلاب» نوشته دکتر علیاکبر امینی که چاپ دوم آن پس از ۹ سال از سوی انتشارات اطلاعات منتشر شده، به مشروطه و انقلاب اسلامی میپردازد که درباره وقوعشان فرضیات گوناگونی مطرح شده اما به گمان نویسندۀ این کتاب که استاد علوم سیاسی دانشگاه است فرضیهای که از روایی و کارآیی بیشتری برخوردار است، فرضیۀ فرهنگی است. به این معنی که فرهنگ در معنی گستردهاش، مهمترین عامل شکلگیری و پیروزی این دو انقلاب بوده است، البته این فرهنگ را بیشتر به شکل ادبیات سیاسی و در قالب گفتمانی میتوان تبیین کرد. در اینجا منظور از گفتمان و رویکرد گفتمانی، مجموعۀ عوامل تاثیرگذار بر ذهن و زبان و رفتار و کردار مردم است؛ از دین و مذهب و ایدئولوژی گرفته تا شعر و ادب و هنر. از شعارهایی با درون مایه مذهبی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی گرفته تا موسیقی و ترانه و تصنیف و نمایش و روزنامه و شبنامه!