ساعتی در تهران

عزیز ساعتی عکاس سینما بوده و عکاس سینما هست. عکس هایش را برای سینما می گرفته و حالا هم اگر عکس بگیرد برای سینماست. عکاس حرفه ای سینما بودن و در خدمت فیلم کار کردن قاعده و حرمتی خاص دارد.
مجموعه عکس های ساعتی از فیلم های بهرام بیضایی و علی حاتمی و مسعود کیمیایی شاخص سینمای آنان است. با این عکس ها آنچه را که به عنوان طعم سینمای آنان می شناسیم حس می کنیم. عکس ها چه از صحنه گرفته شده باشند و چه پشت صحنه، حال و هوای کمابیش یکسانی دارند. از غم غربت می گویند، از حضور در مکان هایی که تجربه کرده ایم و دیدار با آدم هایی که انگار از گذشته می شناخته ایم. با این همه، امروز که مجموعه عکس ها کنار هم ردیف شده اند و در آلبومی قرار گرفته اند، پرسشی اساسی به میان می آید: حاصل کار بیشتر از آن عکاس است یا فیلمساز؟