نویسنده در این مجموعه 4 جلدی کوشیده است تا مواضع سلبی و ایجابی تعدادی از برجستهترین علما و روحانیون شیعه را نسبت به رویدادهای مهم سیاسی و اجتماعی ایران و بعضا جهان اسلام، از سال 1200 (آغاز سلطنت قاجار) تا 1326هـ ق (انحلال مجلس اول)، از خلال مکتوبات و بیانات آنان که بهصورت منابع خطی، چاپ سنگی و چاپی و در قالب کتاب، رساله، اعلامیه، نامه، روزنامه و غیره موجود بوده، با تصحیح متون و توضیحات لازم در پانویسها، ارایه نماید. وی در این راستا، حداقل یک و گاه چند نمونه گزیده از آثار هر فرد را معرفی کرده که تعدد آنها، عمدتا به شان علمی، دینی و سیاسی آنان، میزان مشروعیت و مقبولیت سیاسی و نفوز کلام و مرجعیت ایشان در میان مردم و درجه اهمیت واکنشهای سیاسی آنها به رویداهای سیاسی و اجتماعی، بستگی داشته است. از ویژگیهای این کتاب، توضیح واژهها و اصطلاحات داخل متن، ارایه توضیحات تکمیلی و ذکر منبع مکتوبات یا بیانات در پاورقیها است. همچنین اگر ماخذ کتاب موجود بوده، مشخصات عنوان کتاب و جلد و صفحه آن در پانویس آمده و مشخصات کامل ماخذ نیز، در قسمت کتابنامه درج شده است. اگر ماخذ مقالهها از یک مجله بوده، مشخصات آن نیز در پانویس ذکر شده است. اولین مدخل این کتابنامه، میرزای قمی درخصوص نصیحت به آقا محمدخان قاجار در خودداری از ستم بر مردم، مورخ 1200 قمری و آخرین آنها، صحبتهای میرزانصرالله ملکالمتکلمین در موضوع تقبیح پناهندگی مشروطهخواهان به سفارتخانههای خارجی و تاکید به فداکاری در راه مشروطیت، مورخ 23 جمادیالاول 1326 قمری است.