کتاب حاضر ترجمه و بازنویسی کتابی از یورینف روسی درباره سینمای تارکوفسکی و در واقع مجموعهای از مقالات و نوشتههای تارکوفسکی است. ضبط زمان جاری همراه با ویژگیهای منحصربهفرد همان زمان به گونهای که بیننده با دیدن آن، حتی پس از گذشت مراحل تولید فیلم، دقیقاً احساس همان زمان فیلمبرداریشده را تجسم کند، راهی بود که تارکوفسکی در سینما به آن معتقد بود.
مهران سپهران کتاب یورینف را مطالعه کرده و مقالاتی دیرگر از تارکوفسکی را به کتاب افزوده است. بیشتر مقالات این کتاب در واقع بازنویسی مصاحبههای تارکوفسکی و سخنرانیهای کلاسهای درسی او هستند. این مقالات، یا در واقع گفتههای تارکوفسکی، بدون هدف انتشار در مجلات ارائه شدهاند و تارکوفسکی فقط تجربیات خود را در آنها بیان کرده و ملاحظات یک مقالهٔ علمی در آنها به چشم نمیخورد؛ از اینرو در آنها میتوان شاهد طراوت و تازگی دورانهای فکری و حرفهای مختلف تارکوفسکی بود.
ممکن است بعضی از نظریات ارائهشده در این مقالات از لحاظ تئوریک رنگ کهنگی به خود گرفته باشند، ولی برای دانشجویان و محققان جویای ریشههای تفکرات این فیلمساز ـ فیلسوف، میتوانند منبع خوبی باشند.