«تردید زرد» پژوهشی در انطباق مجالس شبیه خوانی حُرّ به قلم اردشیر صالحپور است. در بخشی از کتاب میخوانیم: «تعزیه بر خلاف نمایش های کلاسیک و تئاترهای رایج، گرایشی تجریدی و انتزاعی به طرح مسائل انسانی است و چندان به دنبال تطبیق و تطابق مسائل آن با معیار واقعیتهای مرسوم نیست، او به دنبال چیرگی روح به ماده است. صحنه چهارسو و مدّور سکو به مثابۀ عرصه و ساحت دایره وار گیتی و انسان بازیگری کوچکی بر این اریکۀ هستی است. اما در میان مجالس متعّدد و گونهگون تعزیه، که شمارشان بی انتهاست و هر محرّری برظّن خود تمایل و تعلّق خویش را با تحشیه و تغریضی بر آن نگاشته، مجلس شبیه خوانی «حُرّ بن یزید ریاحی» متفاوت و قابل اعتناء ست. حُرّ قهرمان عشق است، شخصیتی که در مرزامرز حوادث و بر لبۀ ی تیغ بزنگاه، انتخاب گام بر میدارد و جدا از فضائل دینی، قابلیتهای نمایشی آن از منظر دراماتیک بسیار ممتاز است. به همین اعتبار، نُسخ متفاوتی از این واقعه به نگارش درآمده که مضمون اصلی این پژوهش را شامل میشود. هدف اصلی همانا خوانش و قرائت دیگر بارِ آثاری است که گوئی همپا با ما به حیات خود ادامه میدهند و تجدید حیات آنان مستقیماً به منظر و نگاهی بستگی دارد که از منظر چشم ما حاصل میشود. در این پویه و به اعتبار هشت نسخهی موجود از این مجلس، که هر کدام به ناحیتی و ولایتی اختصاص دارند و زمینههایشان با یکدیگر متفاوت است، قرائتی دیگر بار صورت پذیرفته تا در تطبیق و انطباق، این پژوهش در کارکردی دراماتیکی آنان را با یکدیگر مورد ارزیابی و مقایسه قرار داده و ویژگیهای متون را براساس قابلیتهای موجود آشکار نماید. تا آگاهیهایی که بیش از هر چیز وضعیت نمایش و موقعیت دراماتیکی آنان را، یادآور شود.»