رئالیسم معرفتی

رئالیسم معرفتی عنوان دومین کتاب از سلسله مباحث درآمدی بر معرفت‌شناسی نوصدرایی است. این اثر پیرامون رهیافت کلی «رئالیسم» یا «واقع‌گرایی» در معرفت‌شناسی بحث می‌کند که به اعتقاد مؤلف پذیرش آن با وجود امکان خطا، از اصول تفکر است؛ زیرا با افتادن در ورطه انکار واقعیت و شناخت آن به‌طور مطلق، باب تفکر و تامل نظری بسته می‌شود. اما این اصل که در مقام عمل و ارتکاز ذهنی، زندگی همه انسان‌ها را سامان داده، در مقام نظر مورد شبهات شکاکیت یا نسبی‌گرایی واقع شده و به نتایج معرفتی و غیرمعرفتی منجر شده است. علاوه بر این شبهات، در توضیح چگونگی واقع‌گرایی، رهیافت‌های مختلف ارائه شده که تفاوت این مبانی در روش‌شناسی علوم نمود می‌یابد.

بنابراین تکلیف عقلی و نظری رئالیست- علاوه بر پاسخ به چالش‌های مطرح از سوی شکاکان و نسبی‌گرایان آن است که با ارائه منظومه‌ای معرفتی، کیفیت شناخت جهان واقع را تبیین نموده و چرایی و چگونگی وقوع خطا در اندیشه را توضیح دهد.