دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب 1

دوستی یکی از بزرگترین فضیلت های انسانی در تاریخ اندیشه سیاسی به شمار می رود و از دیر باز مورد توجه فیلسوفان بوده است.ارسطو نخستین فیلسوفی است که دوستی را به عنوان برترین مصلحت کشور تصدیق میکند و آن را در جایگاهی بالاتر از عدالت برمی نشاند.بر همین اساس،انواع حکومت ها را نیز بر اساس انواع دوستی های موجود میان شهروندان قابل تمیز می داند. این توجه به دوستی تا دوران معاصر،با فراز و نشیب هایی همچنان تداوم یافته است که از رویکردهای اجتماع محور و فرد محور تا نگاه های انتقادی را در بر می گیرد.چینش مقالات کتاب حاضر با هدف ارائه تصویری روشن از سیر تطور جایگاه و اهمیت و معنای دوستی در طول تاریخ اندیشه سیاسی صورت گرفته است و در کنار ارائه گزارشی تاریخ محور از سیر تحولات،رویکردی مقایسه ای میان اندیشه های متفکران بزرگ از ارسطو و افلاطون و کانت و گادامر و دریدا .و...در مباحث دیده می شود.