آثار به جا مانده از صدیقه دولت آبادی در قالب نامه های خصوصی و اداری، مقاله ها، سخنرانی ها، مصاحبه ها و … مجموعه ای است سودمند برای شناخت هر چه بیشتر و ژرف تر از تکاپوهای وی که در اختیار پژوهشگران حوزه های تاریخ معاصر و مطالعات زنان قرار می گیرد. این آثار بیانگر زندگی، زمانه و کارنامه ی بانویی است که با تاثیر پذیری از تحولات انقلاب مشروطه به انتشار روزنامه ای با گرایش پرداختن به مسائل زنان، بنیان گذاری مدرسه ی دخترانه، تاسیس انجمن های مرتبط با زنان و … اقدام کرد. دولت آبادی پس از پایان تحصیل در دانشگاه سوربن در سال 1307 به ایران بازگشت و در همان سال همکاری با وزارت معارف را آغاز کرد. او از سال 1316 تا پایان حیات (6 مرداد 1340) ریاست کانون بانوان را بر عهده داشت