تفنگهای خانم کارار و رویاهای سیمون ماشار

پسر: آن‌ها رادیوشان را اصلا فقط برای ماست که این‌قدر بلند می کنند. امشب شب سوم است. دیشب خودم دیدم که پنجره‌شان را مخصوصا باز کردند تا مجبور بشویم بشنویم. مادر: این سخنران‌ها زیاد هم با آن‌هایی که توی والانس هستند فرق ندارند. پسر: چرا یک دفعه‌ای نمی‌گویی که بهترند! مادر: خودت می‌دانی که به نظر من بهتر نیستند. برای چه طرف ژنرال‌ها را بگیرم؟ من فقط مخالف این هستم که خون ریخته بشود.