پایان الهی یا بشری تاریخ

کتاب پایان الهی یا بشری تاریخ با عنوان فرعی (مجادله بلومنبرگ، لوویت و اشمیت درباب سکولاریزاسیون و مدرنیته) کتابی از ژانر فلسفه سیاسی است که توسط «جو پل کرول» به نگارش در آمده است . این کتاب به سفارش نشر "پگاه روزگار نو" و توسط "زانیار ابراهیمی" به فارسی برگردانده شده است.

کرول در این کتاب با سوالی بنیادی به میزبانی خواننده می رود. سوالی که دلمشغولی دنیای امروز ما در خصوص امر اجتماعی و امر سیاسی می باشد. اساسا نسبت ما با پدیده ای خودبنیاد و خود آئینی چون مدرنیته چیست؟ آیا مدرنیته در طی سالیان سال و عبور از گریزگاه های تاریخی، توانسته همچنان خودبنیادی اش را حفظ کند یا که تن به بازی التقاطی گری امر پست مدرن داده است. کرول با هوشمندی قابل توجهی سه متفکر اساسی در این حوزه را به ما معرفی می کند و به شرح و بسط آرای آنها می پردازد.

سه متفکر الاهیاتی و سیاسی به نام های «هانس بلومنبرگ»، «کارل لوییت» و «کارل اشمیت».
کرول در قدم اول بلومنبرگ را با «فرانتس کافکا» مقایسه کرده و او را همزادش معرفی می کند. از نگاه او، نقطه ثقل اندیشه بلومنبرگ «پدر مطلق» است که در «نامه به پدر» کافکا ریشه دارد. پدر از نظرگاه کافکا و بلومنبرگ، مطلق و نفوذناپذیر است. از طرفی دیگر، پدر خصلتی رازورزانه نیز دارد و به قدرت های ناشناخته شبیه می ماند. این استعاره پدر، دست مایه ای برای بلومنبرگ می شود تا خدای مطلق برآمده از سنت و جنبش نومینالیستی را تبیین کند.