نخستین هدف این کتاب، ارائه یک نگرش درست و قابل فهم برای تاریخ روابط ایران با ملل همجوار در دوره سلوکی و اشکانی است که به دور از هرگونه جانب داری و تنها براساس معیارهای اصول تاریخ نویسی و نقد متون تاریخی جانب دارانه نوشته شده است. لازم به ذکر است، داده های تاریخی از دوران سلوکی و اشکانی درباره مباحث روابط خارجی ایران با سرزمین های شرقی بسیار ناچیز است و تنها اطلاعات مابه داده های بخش غربی سرزمین ایران محدود می شود. منابع مکتوب از داخل سرزمین ایران چه در دوره سلوکی (به جز سنگ نبشته های شوش) و چه اشکانی (به جز اسناد اندک و پراکنده)، چیز چندان زیادی بر جای نمانده و احتمالا بیشتر منابع مکتوب که بر مواد فاسدشدنی از قبیل چرم و چوب پاپیروس نوشته شده به علت گذر زمان از بین رفته است و لزوم به کارگیری دیگر منابع جایگزین، از قبیل جغرافیا، گاهشماری و بررسی سکه های باستان شناسی، منابع شفاهی داخلی و مکتوب خارجی، ضرورتی است که در این کتاب بدان پرداخته شده است.