نئولیبرالیسم، صنعت و فناوری، شرکت‌های استارت‌آپی

فعالیت شرکت های استارت آپی ذیل رابطه ی فناوری ها و سرمایه داری قابل بررسی است. موج هایی جدید فناوری در بدو امر انبوهی بنگاه جدید وارد بازار می کند کم و بیش مانند استارت آپ های متاخر اما قوانین تراکم و تمرکز سرمایه و گرایش سرمایه داری به شکل دادن بازارهای انحصاری چندجانبه به تدریج رقابت را کم رنگ و کم رنگ تر می کند و فرایند انباشت سرمایه به تمرکز سرمایه ها و شکل گیری بنگاه های انحصاری منتهی شود. این روند به خوبی در تحولات سرمایه داری متأخر از دهه ی 1980 به بعد و تحولی که استفاده از رایانه ها و اینترنت پدید آورد نمایان است. بسیاری از شرکت های کوچک در دهه های هشتاد و نود قرن میلادی گذشته در فرایندهایی از ادغام وتحصیل، یا خرید به دست شرکت های بزرگ یا ورشکستگی ناپدید شدند و جای خود را به غول های انحصاری دادند. این قانون در ذات سرمایه داری است. این مسئله به اشکال مختلف در کتاب حاضر مطرح و بر آن تاکید شده است. برای مثال، در جایی از کتاب می خوانیم که 99 درصد استارت آپ های تاسیس شده در سیلیکون ولی بعد از مدتی ورشکست شدند. این همان قانون انباشت سرمایه است. «سرمایه داری رقابتی» و «آزادی انتخاب» و جزان افسانه هایی است که در دهه های اخیر ایدئولوژی نولیبرالی بار دیگر باب کرده است. تلاش این کتاب برای اسطوره زدایی از ادعاهای نولیبرالیسم، به مثابه ایدئولوژی سرمایه داری متاخر، درشور قدردانی است و باز هم باید تاکید کرد که این همان سرمایه داری است در بی پرده ترین و ناب ترین شکل خود.