راویان پنهانی

«راویان پنهانی» حاصل تلاش‌های نوجویانۀ نگارنده در رویکردی پسااستعماری به ادبیات داستانی ایران است. ازآنجاکه زبان و بیان ادبی و هنرمندانه، نقطۀ حساسِ فرهنگی تمامی جوامع به شمار می‌رود، شعر و ادبیات داستانی ایران نیز از دایرة تأثیر و تأثرات استعمار و تبعات آن خارج نبوده است. در هر جامعه‌ای مسئولیت نویسندة اصیل پیشنهاد و ارائه ادبیاتی است مبارز و انتقادگر که چشم در برابر چشمِ ظلم و بی‌عدالتی بایستد. زبان دانشور، ساعدی، براهنی و آل احمد ازاین‌گونه است که در اکثر مواقع ورای وقایع‌نگاری صرف از وضع موجود به آسیب‌شناسی بحران دست می‌یازد.
کتاب «راویان پنهانی» با فصلی در معرفی نقد و ادبیات پسااستعماری آغاز می‌شود و به ذکر تاریخچه‌ای از آن می‌پردازد و در چهار فصل بعدی، پس از ارائة شرح حال مختصری از زندگی و فعالیت نویسندگان مذکور، آثار برجستة ایشان که تطبیق بیشتری با آموزه‌ها و اصول نقد پسااستعماری دارند، مورد بررسی و تحلیلِ نقد پسااستعمارگرایانه قرار می‌گیرند.