اثر و استحاله

نظریۀ مدرنیستی همچنان در جهان پست­‌مدرن نیز حائز اهمیت است. مدرنیسم همچنان به‌عنوان دیدگاهی که می­تواند ادعاهای پست­‌مدرن را متعادل و سازگار سازد باقی‌مانده است. اگر پست‌­مدرنیسم به خودِ تکه‌­تکه، غیر اصیل و ساخته‌شده از رمزگان‌ها و نمادهای از پیش ‌موجود که از سوی رسانه‌­های جمعی ترویج می‌­شوند اشاره دارد، می­توان به مدرنیسم به‌عنوان چارچوبی برای خودِ خلاق و سوبژکتیو نگاه کرد که نه‌تنها سازگار با شکل­‌بندی نظریۀ پست­‌مدرن نیست، بلکه در مقابل انفعال در برابر تبلیغات رمزگان‌­های رسانه‌­های جمعی نیز مقاومت می‌کند. اگر پست­‌مدرن­‌ها ما را متقاعد می‌­سازند که جستجوی امر ناب در تجربۀ عکاسی کاری متعصبانه و نشدنی است و همچنین ایدۀ ماهیت ثابت و پایدار تکنیک عکاسی غیرقابل‌دفاع است، مدرنیسم می‌­تواند به ما یادآوری کند که حتی بدون یک سرشت استوار و حتی در تلفیق با رسانه­‌های دیگر، عکاسی رسانه­‌ای کاملاً مشخص با ویژگی­های متمایز و خاص خود است. جوئل ایزینگر در این کتاب که محصول رسالۀ دکترای اوست، به چالش میان نظریات و نقدهای مدرن و پست‌مدرن در باب عکاسی، درون دو مفهوم «اثر» (Trace) و «استحاله» (Transformation) (که برساختۀ خود اوست) پرداخته است. «اثر» اشاره به توانمندی‌های رسانۀ عکاسی در راستای عینیت و «آنجا بودگی» است و «استحاله»، توان این رسانه در به هم ریختن عینیت و تلاش از گریز از آن در راستای بیانگری و ذهنیت. به‌زعم بسیاری از منتقدین و مورخین معاصر عکاسی، اثر آیزنگر جامع‌ترین متن در مورد تمام مباحث نظری مهم مرتبط با نقد و نظریۀ مدرنیستی و پست‌مدرن در ایالات‌متحدۀ آمریکا است.