به جهنم و جاهای دیگر

در این خاطرات فاش کننده ، خنده دار و الهام بخش ، نویسنده ی پرفروش نیویورک تایمز و وزیر امور خارجه سابق مادلین آلبرایت - از جمله ی پرخدمت ترین و خستگی ناپذیرترین کارمندان دولت در جهان - در مورد چالش ادامه کار بسیار فراتر از سن طبیعی بازنشستگی می گوید.
در سال 2001 ، هنگامی که مادلین آلبرایت به عنوان اولین زن وزیر خارجه آمریکا در حال ترک دفتر بود ، مصاحبه کنندگان از او پرسیدند که چگونه می خواهد به یاد آورده شود. وی پاسخ داد: "نمی خواهم به یاد آورده شوم" "من هنوز اینجا هستم و کارهای بیشتری دارم که می خواهم انجام دهم. هرچقدر که دشوار به نظر می رسد ، من می خواهم که هر مرحله از زندگی ام هیجان انگیزتر از مرحله ی قبل باشد. "
در آن زمان گذار ، وزیر امور خارجه احتمالات را در نظر گرفت: او می توانست بنویسد ، تدریس کند ، سفر کند ، سخنرانی کند ، شرکتی راه اندازی کند ، برای دموکراسی بجنگد ، به توانمندسازی زنان کمک کند ، برای کاندیداهای سیاسی مورد علاقه کار کند ، زمان بیشتری را با نوه های خود بگذراند. به جای انتخاب یک یا دو تا کار از این لیست، او تصمیم گرفت همه کارها را انجام دهد. برای تقریبا بیست سال ، آلبرایت دائما در حال حرکت است ، با روسای جمهور و نخست وزیران درگیر می شود و هر روز چیز جدیدی یاد می گیرد. وی از زمان ترک وزارت امور خارجه ، به کار خود ادامه داده است - و به میلیون ها نفر که مشتاق احترام هستند ، صرف نظر از جنسیت ، سابقه و سن ، صدای خودشان را داده است.
به جهنم و جاهای دیگر این زن قابل توجه را در صریح ترین ، خنده دارترین ، صمیمی ترین و جدی ترین شخصیت او نشان می دهد. این داستانی از دوران ما است که می تواند برای ما آموزند باشد. داستانی که توسط یک زن خارق العاده با ذوقی بی نظیر برای زندگی روایت می شود.