قنبرعلی

داستان «قنبر علی» به قلم یکی از نویسندگان و رجال سیاسی معروف فرانسه به نام کنت گوبینو که در زمان سلطنت ناصرالدین شاه دوبار با سمت سیاسی رسمی در ایران مدتی به سر برده، نوشته شده است.این اثر توسط محمدعلی جمال‌زاده پدر داستان‌نویسی ایران، ترجمه شده است.
در بخشی از داستان می خوانیم:
«قنبر علی جوانی بود که دست طبیعت او را از محسنات و امتیازات جسمانی و روحانی برخوردار نموده بود و به حکم عقل و تمیز چنان به نظر می رسید که بهتر است او را آزاد گذاشته و عنان سرنوشت را به دست خودش بسپارند. از این رو تا سن هفت سالگی برهنه و عور و مطلق‌العنان در محله‌ای که منزلشان در شیراز در آن‌جا بود، با رفقای هم‌سن خود به بازی و شیطنت سرگرم بود و آقا بالاسری نداشت. طولی نکشید که بلای جان بقال و عطار و دکاندار محله گردید. با مهارت و تردستی که شباهت به چشم‌بندی داشت جیب و بغل را از خرما و خیار بقال و حتی گاهی گوشت و دنبه‌ی قصاب پر و آکنده می ساخت و تا چشم به‌هم می‌زدی ناپدید می گشت.»