نمایش نامه ی «نوری در تاریکی می درخشد» را می توان اتوبیوگرافی لف تالستوی دانست. شخصیت نیکلای ایوانویچ و خانواده ی او شباهت بسیاری با شخصیت لف تالستوی و خانواده اش دارد. خط روایی نمایش و ویژگی های فردی نیکلای ایوانویچ مطابقت کاملی بالف تالستوی و افت و خیزهای زندگی اش دارد. مطابقت بی کم و کاست بسیاری از نوشته های لف تالستوی در یادداشت های روزانه اش با دیالوگ های نیکلای ایوانویچ در این نمایشنامه، جای شکی باقی نمی گذارد که این شخصیت همان لف تالستوی است که با نام دیگری به صحنه آمده تا داستان زندگی و سرنوشت محتوم او را به نمایش بگذارد که هیچ گاه نتوانست آن گونه که معتقد بود و می خواست، زندگی کند. سرانجام هم به دلیل بحران روحی ناشی از این ناتوانی و رنجی که می کشید، سه بار از خانه گریخت تا در تنهایی خود آن گونه که می خواهد زندگی کند، اما هر سه بار ناکام ماند. دو بار اول به خانه ی اعیانی اش در یاسنایا پالیانا بازگشت و بار آخر به خانه ی ابدیاش کوچ کرد.