سینمای جدید شوروی بلافاصله بعد از انقلاب 1917 عهده دار وظایفی شد که عمدتاً از جانب لنین تبیین شده بود : ” تولید فیلم های جدید متکی به افکار کمونیستی و مبتنی بر واقعیت سرزمین شوراها در واقع با پرداختن به وقایع روز میسر است .” این نوع سینما ، که بنا به گفتۀ لنین ” باید به رویدادهای زندگی روزمره بپردازد” ، در اساس نوعی روزنامۀ تصویری – هنری بود ، با همان مشی و شیوۀ روزنامه های معتبر روسیۀ شوروی.این تعاریف از سینما عمدتاً تاکیدی است بر مؤلفه های واقعی جهت ارتقای سینمای شوروی ، یا به عبارتی اشاراتی است بر خصیصۀ واقع گرایانۀ هنر و نیز اصل ارتباط هنر با واقعیت – واقعیتی که هنرمند را بر آن می دار تا ناظر دقیق زندگی باشد.در سال های حول 1920 ، با رواج فیلم های مربوط به وقایع روز نوع جدیدی از فیلم سازی مستند هم پدید آمد که عمدتاً به صورت یک نهاد هنری _ ژورنالیستی به ثبت وقایع می پرداخت ، در این شاخه از فیلم سازی ژیگا ورتوف یرجسته تر از دیگران بود.