زیباکلام در این کتاب به سرگذشت پیوند ناموفق میان دانشگاه و انقلاب پرداخته است. اینکه چرا و چگونه شد که سرنوشت دانشگاه در انقلاب اینگونه تلخ شد. یکی از مفصل ترین بخش های کتاب، فصلی است که مربوط به انقلاب فرهنگی است. چگونگی پیدایش این حرکت و سرانجام ناموفق آن. فصل دیگر، پیرامون عقب ماندگی بنیادی علوم انسانی در دانشگاه ها است. بخشی از کتاب نیز به موضوع فقدان تحقیق و کاوش های علمی در دانشگاه پرداخته و اینکه مشکل در کجاست و چرا در دانشگاه های ما از تحقیقات خبری نیست. کتاب حاضر فقط به جنبه های منفی نپرداخته، بلکه دستاوردهای مثبت دانشگاه بعد از انقلاب را نیز مورد توجه قرار داده. از جمله مهمترین این دستاوردها افزایش چشمگیر دانشجویان و فارغ التحصیلان می باشد.