کوش پیل دندان

کشور کوشان سرزمینی در مشرق ایران بود که حکومت بزرگ کوشانیان در قرن اول میلادی در آن تشکیل شد. داده های تاریخی درباره ی این همسایه و رقیب حکومت ساسانیان منحصر به منابع سکه شناسی و کتیبه نگاری است که نتیجه گیری از آن ها در نبود روایتی تاریخی کاری دشوار می نماید. نویسنده ی کتاب حاضر بر آن است که کتاب کوش نامه، که در قرن پنجم ه. ق. در عصر سلجوقی، از روی کتابی باستانی، به نظم درآمده، در واقع روایت تاریخی حکومت کوشان از زبان رقیب آنان یعنی حکومت ساسانیان است و کوش پیل دندان، ضدقهرمان کتاب، نیز نماد سلسله ی کوشانیان به شمار می آید که از نگاه ساسانیان طبیعتا به مظهر بیداد و رفتارهای غیرانسانی بدل می شود.
نویسنده در این کتاب نیز، همچون دیگر کتابش در بررسی لایه های تاریخی روایت های خاندان رستم، نشان داده که ایرانیان، برخلاف دیدگاه نسنجیده ای که آنان را ملتی فاقد تاریخ می داند، در طول سده ها تاریخ نگاری خاص خود را با دوره بندی و شخصیت های شناخته شده داشته اند که، مثل هر تاریخ نگاری دیگری از قدیم تاکنون، دو هدف را دنبال می کرده: مشروعیت سازی و مشروعیت زدایی.