موشها و آدمها که نامش برگرفته از سروده رابرت برنز است، روایتی است از زندگی جُرج میلتون و لِنی اسمال، دو کارگر مزرعۀ مهاجر که در رکود بزرگ آن روزگار در کالیفرنیا به دنبال یافتن کار و در آرزوی دست و پا کردن مزرع های برای خودشان به هر سمت و سویی روانه میشوند. جان اشتاین بک به بهانۀ معرفی این دو شخصیت، تصویری روشن از زندگی کارگران فصلی و پار هوقت مزارع و کشتزارها در دهۀ 1930 ایالات متحده به دست میدهد،تصویری که در عین شفافیت در تودهای از کسالت و غبار فرورفته است