استعاره ابزاری بسیار معمول است و ما آن را به شکل ناخودآ گاه و خودکار و با زحمت اندک به کار می بریم و به ندرت به آن توجه داریم. استعاره در همه جا حاضر است: اندیشە ما آکنده از استعاره است و فرقی نمی کند که به چه فکر کنیم. استعاره دردسترس همه است: وقتی کودکیم، به شکل خودکار و طبیعی مهارت کاربرد استعاره های روزمره را کسب می کنیم. استعاره قراردادی است: یعنی، جزء جدایی ناپذیر اندیشه و زبان معمول روزمره است؛ و برای استعاره جایگزینی وجود ندارد: استعاره برای ما فرصت فهم خودمان و دنیایمان را فراهم میکند و هیچ شیوە دیگری برای اندیشه این امکان را مهیا نمی سازد.