منتهای آرزوی من این است
که سراسرِ زندگیام بر این زمین
پیوسته اشک باشد و خنده...
اشکی که قلبݬݫِ مرا پاک می کند
و سرِّ زندگی و معمّای آن را
بر من آشکار می سازد...
خنده ای که مرا
به خویشتنِ خویش
نزدیک تر می کند...