منظور از بسط فیلمنامه، پیچیده تر شدن موقعیت ها و شخصیت هاست که از طریق تمهیدات گوناگون مانند افزایش گفتگوها، افزایش یا ادغام چندین شخصیت با یکدیگر (به منظور پیچیده تر کردن شخصیت ها)، افزودن لایه های داستانی بیشتر به روایت کلی و مواردی دیگر صورت می گیرد. کتاب حاضر، در پی پاسخ به سه پرسش اصلی زیر است: اقتباس از فیلمنامه های سینمایی به منظور ساخت مجموعه های تلویزیونی چرا صورت گرفته است؟ چه شباهت ها و تفاوت هایی در روایت ها و شیوه های روایتگری مجموعه های تلویزیونی نسبت به فیلم هایی که از آنها اقتباس شده اند، وجود دارد؟ این اقتباس ها تا چه اندازه به اصل روایتی فیلمنامه های سینمایی وفادار بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش ها، سه مجموعۀ تلویزیونی موفق فارگو (پخش از سال 2014)، جهان غرب (پخش از سال 2016) و قلمرو حیوانات (پخش از سال 2016) انتخاب شده است، تا نشان دهیم بسط فیلمنامه های سینمایی به مجموعه های تلویزیونی از چه الگوها و شیوه های خاصی پیروی می کند. امید است این بررسی که در این زمینه گام نخست محسوب می شود، مورد توجه علاقه مندان به فیلمنامه نویسی قرار گیرد.