لحظه

من اما بالاخره روییدم
من هرزترین گیاه زمینش
از بهر بوییده شدن
برآورم ریشه از خاک
قذم نهادم بر باغ
بلعیدم آفتاب
در چنین جهانی
که شاعرانش
نخستین سخنان شان
وصیت نامه است
در بیست سالگی
در دل هرگز امید شنیده شدن نیست
مگر صدها سال بعد
با دمیده شدن در کالبد
بیست ساله ای