مرا از حروف نامم نجات بده

در جیب هایم
دنبال شب می گشتم
تا اندوه را لای آن بپیچم
تو اما به پُک زدن اندوه مشغول بودی
و خاکسترت را
کسی از دهان باد پس نمی گرفت