بشر از دیر باز برای کشف ناشناخته ها و شناسایی محیط زیست خود به کسب اطلاعات از طبیعت می پرداخته است. این کوشش در ابتدا، جنبه رفع نیازهای اولیه را داشت. لیکن با پیدایش جوامع و پیچیدگی پدیده های زیستی ابعاد گسترده تری یافت. یکی از جلوه های عینی دریافت اطلاعات از محیط طبیعی، نقشه است. ضرورت تهیه نقشه بر همه کسانی که به محاسن اطلاعات تصویری واقفاند روشن است و بدون تردید می توان ادعا کرد که اجرای هر طرح مطالعاتی ، آبادانی و دفاعی ، بدون بهره گیری از نقشه یا میسر نخواهد بود و یا مشکلاتی به همراه خواهد داشت و موضوعاتی که در نقشه می گنجد متنوع است و همین امر ، کاربرد نقشه را وسعت می بخشد و درست به همین دلیل است که روش های تهیه آن که تحت عنوان کارتوگرافی مطرح می شود ، تا حد غیر قابل انگاری اهمیت می یابد. علیرغم موضوعات متعددی که در نقشه بافت می شود و نقشه های مختلف با عناوین گوناگون را به وجود می آورد ، از نقطه نظر کاربردی نیز نقشه را می توان به دو گروه عمده نقشه های توپوگرافی و نقشه های موضوعی تقسیم بندی کرد. بر همین مبنا ، کارتوگرافی توپوگرافی و کارتوگرافی موضوعی به ویژه جغرافیائی مطرح می شود . از نقشه های توپوگرافی که در واقع ، چهره عمومی زمین را نشان می دهد ، گروههای مختلفی استفاده می کنند.