در کتاب حاضر، با دیدی جامعهشناختی تحولات سیاسی ایران از دوران صفویه تا سالهای پس از انقلاب اسلامی، با تکیه بر نقش ایدئولوژی، بررسی میشود. مسائل محوری این کتاب شامل: پرداختن به کنش و نظام کنش متقابل سیاسی و چگونگی نقش این نظام بر تغییرات اجتماعی و سیاسی دوران معاصر ایران است. در بررسی این تغییرات، پرداختن به نظام «پاتریموینالیستی» و بررسی وجود این نظام، در تاریخ ایران، مورد توجه قرار گرفته است. مباحث نظری این مقال، امکان ورود به بخش بعدی را که بر مبنای چهار موج تنظیم شده، فراهم میکند. هر یک از امواج، شامل ظهور و افول مؤلفههای توسعه سیاسی هستند که براساس وقایع تاریخی خاص، بنا شدهاند.