زخم

پس از به پایان رسیدن جنگ های داخلی سه ساله در اسپانیا، هنگامی که فرانکو روی کار آمد و در حقیقت به عنوان پیروز این مبارزات مطرح شد، دوره ای از خفقان و استبداد در کشور آغاز شد؛ به گونه ای که بسیاری از جمهوری خواهان مجبور به ترک وطن شدند و هنرمندان و نویسندگان بسیاری تبعید گشتند، سانسور جایگاهی بالا پیدا کرد و هنرمندان فراوانی که پیش از فرانکو فعالیت داشتند از کار بازماندند. در آن دوره که در حدود سی و پنج سال طول کشید اسپانیا از لحاظ فرهنگی در سراشیبی سقوط قرار گرفت و شرایط اجتماعی در بحران غوطه ور بود. این اوضاع و شرایط سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و تحولات رخ داده در دوران دیکتاتوری فرانکو به خوبی در آثار نویسندگان آن دوره بازتاب شده است؛ پس از آن که فرانکو از صحنه قدرت کنار رفت، اوضاع و شرایط رو به بهبود پیش رفت و قدم های آغازین برای اعتلای فرهنگ، ایجاد آزادی و برابری و تحولات اجتماعی فراهم گشت. نویسندگان از خفقان ادبی رهایی یافتند و رفته رفته موضوعات و سبک های متنوعی در ادبیات این سرزمین زاده شد. کتاب پیش رو به معرفی نویسندگانی اختصاص یافته که نماینده نسلی نو از تاریخ ادبی اسپانیا و در حقیقت خالق آن هستند. نویسندگانی که دورانی غرق در بغض، خشم، نارضایتی، خفقان، استبداد و دیکتاتوری را از سر گذراندند و به روزگار شیرین آزادی و گشایش دموکراسی راه یافتند.