در سال 1849 والترهانت آمریکایی سنجاق قفلی را اختراع کرد. دو سه سالی نگذشته بود که مردم از اختراع جدید او ذوقزده شدند و نمونههایی از آن به اطراف جهان رفت. ده سال بعد یک بازرگان خوشذوق ششگلانی نمونهای از آن را در بازار استانبول دید و یک چمدان پر از سنجاقهای ریزودرشت به ایران آورد. چند سال بعد مادربزرگ من یکی از آنها را در بازار گرجیهای تبریز دید و با هولوولا خرید. موقعی که به خانه آمده بود برای خودش چای ریخته و هورت سرکشیده بود و نشسته بود به فکر کردن که با این ابزار جدید چه کارهایی میتواند انجام بدهد. مثلا بستن گوشهای از چادر به گوشهی دیگر آن که صورتاش زیاد بیرون نباشد و بشود راحت تر بیرون رفت بیاینکه ترسی از نگاه هیزی به جاناش بیافتد.